බස්නාහිර පළාතේ කොළඹ ඇතුලු අනෙකුත් දිස්ත්‍රික්ක සමඟ සැසදීමේදී කලුතර දිස්ත්‍රික්කය පහුගිය කාලය පුරාම ඉතාමත් සාමකාමී දිස්ත්‍රික්කයක් ලෙස ප්‍රසිද්ධියක් උසුලාගෙන පැවතුණි.අතරින් පතර අල්ලාගත් සොරුන් , කුඩුකාරයන් හා තක්කඩියන් කිහිපදෙනෙකු හැරෙන්නට වෙනස් කිසිදු සාහසික අපරාධයක් අසන්නට නොලැබුණු මෙම කළුතර දිස්ත්‍රික්කය එක්වරම සලිත වූයේ කලුතර දිස්ත්‍රික්කයේ බේරුවල ප්‍රදේශයේ සිදුවූ මනුෂ්‍ය ඝාතනයක් සමඟයි.
කලුතර දිස්ත්‍රික්කයම සසල කරමින් මියගොස් සිටියේ ඩැනියෙල් කරූ නැමැති තිස් පස් හැවිරිදි විවාහක පුරුෂයෙකි. තිදරු පියෙක් වූ මොහුව හවස තම වෙළඳසැල වසා දමා නිවසට පැමිණෙන අතරතුර කිසිවෙකු විසින් හිසට පොල්ලකින් පහර දී මරා දමා තිබුණි. මොහුගේ ඝාතනය රටේ , ලෝකයේ සිදුවන මිනිමැරුම් සමඟ ගත් කල සාමාන්‍ය සිදුවීමක් විය හැකි වූවත් , මෙම සිදුවීම ඒවායින් වෙනස් වූයේ මෙම සිද්ධියේ ඇති එක් සුවිශේෂී ලක්ෂණයක් නිසායි. එම ලක්ෂණය නම් මියගොස් සිටි පුද්ගලයාගේ හෘද වස්තුව මෘත ශරීරය තුළ නොමැති වීමයි. මිනිමරුවා විසින් මිය ගිය පුද්ගලයාගේ පපු ප්‍රදේශය කපා විවර කර හෘද වස්තුව රැගෙන ගොස් තිබුනි. මෙම මරණය සමඟ ආරම්භ උන කලුතර භීතිය තවත් උත්සන්න වූයේ, මේ පිළිබඳ පොලිස් පරීක්ෂණ ආරම්භ වී මාස තුනක් යන්නටත් පෙර තවත් මරණ තුනක් මේ ආකාරයෙන්ම සිදු වීමෙනි.
ප්‍රාදේශීය පොලිස් ස්ථාන කිසිවකට මෙම සිද්ධිය පිළිබඳව කිසිවක් අනාවරණය කර ගැනීමට නොහැකි වූ අතර මෙම සිදුවීම්වල බරපතළ බව තේරුම් ගත් දිස්ත්‍රික් බාර ප්‍රධාන පොලිස්පතිතුමා විසින් මේ සිද්ධිය අනාවරණය කිරීම සඳහා පොලිස් පරීක්ෂක එදිරිමුණි ඡයවික්‍රම ප්‍රමුඛ කණ්ඩායමකට බාර දෙන ලදී. අපරාධ විශාල සංඛ්‍යාවක් අනාවරණය කරගෙන සම්මානයට පාත්‍ර වී සිටි අකුරටම වැඩ කරන පොලිස් නිළධාරියෙකු වූ එදිරිමුණි මහතා මෙම පරීක්ෂණය බාර ගත්තේ නිසැකවම අපරාධකරුවා අල්ලා නීතිය හමුවට ගෙන ඒමේ අදිටනෙනි. එදිරිමුණි මහතා සමඟ සෑම විටම ඔහුගේ හිතවත්ම මිත්‍රයෙකු බඳු වූ උප පොලිස් පරීක්ෂක රත්නවීර විය.
"රත්නවීර , ඔයා දන්නවද අපේ පොලීසි වලට මේ අපරාධය අල්ලගන්න බැරි වෙලා තියෙන්නෙ මොකද කියල?" එදිරිමුණි මහතා ඇසීය.
"නෑ සර්"
"මේ ඝාතන ඔක්කොම වෙලා තියෙන්නෙ එක එක පොලිස් වසම්වල. කොච්චර කොහොම උනත් රත්නවීර , එක පොලීසියකින්වත් කැමති නෑ තවත් පොලීසියක් ඇවිත් තමන්ගෙ පැත්තෙ වැඩ වලට ඇඟිලි ගහනවට.මේ වැඩේ නිසා තමා පොලීසියට ඕන කරන ගොඩක් වටිනා සාක්ෂි යට යන්නෙ"
"ඉතින් සර් මේ තත්ව යටතෙ අපි කොහොමද බාදා වීම් නැතුව මේ පරීක්ෂනේ කරන්නෙ?"
අපිට තියෙනව පොලිස්පතිතුමා අපේ පරික්ෂණය නිදහසේ කරගෙන යන්න දීපු අවසරය. අපිට ඕන තැනකට ගිහින් ඔන විදියකට ප්‍රශ්න කරල තොරතුරු අරගෙන මේක විසඳන්න පුලුවන්.
"ඉතින් සර් අපි කොහෙන්ද මේක පටන්ගන්නෙ?"
"අපි යමු පළවෙනි ගොදුර ඩැනියල් කරූ ගේ ගෙදරට"
"අනිත් කට්ටියව යවන්න අනිත් මර්ඩර් තුන සිද්ධවුන ගෙවල් වලට, ඒ ගෙවල්වල විස්තර , නෑයන්ගෙ විස්තර , මරණය ගැන මරණ පරීක්ෂක වාර්ථා , ඒ ගැන අදාල පොලිස් වාර්ථා විතරක් නෙවෙයි , එයාලට කියන්න සිද්ධිය ගැන පරීක්ෂණ කරපු නිළධාරීන් එක්කත් ටිකක් කතා බහ කරල තොරතුරු අරගෙන හෙට හවස් වෙන්න කලින් හොයාගත්ත තොරතුරු මගේ මේසෙ උඩ තියන්න කියල’’
“හොඳයි සර් මම ඒ ඔක්කොම ලෑස්ති කරන්නම්.’’
මිනිමරුවාගේ පළවෙනි ගොදුර වූ ඩැනියල් කරූ මහතා වෘත්තීයෙන් ව්‍යාපාරිකයෙක් විය. ඔහු විසින් බේරුවල ප්‍රදේශයේ හාඩ්වෙයාර් එකක් කරගෙන යමින් සිටියේය.
"ගෙදර කවුද?..ගෙදර කවුද?.. අපි මේ පොලීසියෙන්’’
අවුරුදු පහක පමණ ලමයෙක් වඩාගෙන තිස් හය හැවිරිදි වියේ පමණ පසුවන කාන්තාවක් නිවසේ දොර විවෘත කලාය.
" එන්න සර් ඇතුලට "
අපි මේ ආවෙ ඩැනියල් කරූ මහත්මයගෙ මරණය ගැන කරුණු ටිකක් ගැන දැනගන්න.
"සර් අපි හැමදෙයක්ම කලින් ආපු පොලීසියෙ සර්ලට කියුවනේ ... අනේ සර් ... මගෙ මහත්තයව මරපු කෙනාව අල්ලල දඬුවම් දෙන්න මහත්තයා ‘’
"අපි ඒකට තමයි මේ මහන්සි වෙන්නේ, මට ඔබතුමියගෙන් අහන්න ප්‍රශ්න කිහිපයක් තියෙනව , මහත්තයට හතුරො එහෙම හිටියද’’
"මගෙ මහත්තයට හතුරො කියල කවුරුවත් හිටියෙ නෑ, මගෙ මහත්තය ගොඩක් අහිංසක කෙනෙක්. උදේ හාඩ්වෙයාර් එකට ගිහින් හවසට එනව හැරෙන්න එයාට කා එක්කවත් කතා කරන්නවත් වෙලාවක් තිබුනෙ නෑ’’
"එතකොට මහත්තයගෙ යාලුවො’’
"එයාට යාලුවොත් හිටියෙ නෑ. එයා වැඩිය කාවවත් ආශ්‍රය කරන මනුස්සයෙක් නෙවෙයි’’
"ගෙදරයි හාඩ්වෙයාර් එකයි හැරුනහම එයාට වෙන ඡීවිතයක් තිබුනෙ නෑ"
"එතකොට හාඩ්වෙයාර් එකේ සේවකයො?"
"ඒක පොඩි හාඩ්වෙයාර් එකක් සර්, මගෙ මහත්තය ඒකෙ වැඩ ටික තනියෙමයි කරගත්තෙ"
"එතකොට මහත්තය වැඩ ඇරිල එනකොට හාඩ්වෙයාර් එකේ දවසෙ ආදායම එහෙම ගෙදර ගේනවද"
"නෑ සර් එයා හාඩ්වෙයාර් එකේ සල්ලි ඔක්කොම හාඩ්වෙයාර් එකේම තියෙන සේප්පුවෙ දාල තියන්නෙ. එයා හැම සෙනසුරාදම සේප්පුව ඇරල ඔක්කොම ගණන් හදල බඩු ගේන්න ඕන වෙන සල්ලි එහෙම තියල , වැඩිපුර සල්ලි බැංකුවට දාල ගෙදර පාවිච්චියට අවශ්‍ය ගාන විතරයි අරගෙන එන්නෙ’’
"හොඳයි අපි ගිහින් එන්නං, නැවත ඕන උනොත් අපි එනවා ‘’
"හොඳයි සර්. ඉක්මනින්ම මේ අපරාධකාරයට දඬුවම් ලබාදෙන්න’’
"නිවසින් එළියට බැස ජිප් රථය අසලට ගිය එදිරිමුණි මහතා රථයට නොනැගම බර කල්පනාවක නියැලී සිටියේය...
"මොකක්ද සර් ප්‍රශ්නෙ?"
“මෙතන ලොකු ප්‍රශ්නයක් තියෙනව රත්නවීර”
“මේ මනුස්සයට යාලුවෙක් කියන්න කෙනෙක් නෑ , තරහකාරයෙක් කියන්න කෙනෙක් නෑ. අපි හෘද වස්තුව ගැන ප්‍රශ්නෙ ටිකකට අමතක කරමුකො. ඒත් මේ මනුස්සයව මංකොල්ල කන්නවත් හේතුවක් නෑ. මේ මනුස්සය සල්ලි ගේන්නෙ සෙනසුරාදා දවසක. ඒත් මරල දාල තියෙන්නෙ බදාදා දවසක.... මම මුලින්ම හිතුවෙ මේ ඔක්කොම මුදල් හොරකම් කරන අපරාධ කල්ලියක වැඩක් වෙන්න පුලුවන් කියලයි. නමුත් ඒකත් එහෙම නෙවෙන පාටයි ‘’
“සර් මෙයාගෙ වයිෆ්ගෙ වෙන සම්බන්ධයක්’’
‘’මම හිතන්නෑ රත්නවීර දරුවො තුන්දෙනෙක් එක්ක හෙළවෙන්න බැරුව ඉන්න මේ ගෑනු කෙනාට වෙන සම්බන්ධයක් තිබුන කියල. මොකද පොඩි ළමය උනත් නිතරම අම්ම එක්ක ගෙදර. අනිත් එක කරූගෙ තාත්තත් මේ ගෙදරලු ඉන්නෙ ... මේක නං මම හිතුවට වඩා ලොකු ප්‍රශ්නයක් වෙන පාටයි... අපි යමුකො පොලීසියට අනිත් කට්ටිය දැන් වාර්තා ටිකත් හදල එවල ඇතිනෙ’’
පොලිසියට නැවත පැමින ඝාතන පහ සම්බන්ධ වාර්තා අතට ගත් එදිරිමුණි මහතා නැවතත් එකින් එක කියවා බලා මේසය උඩින් තැබීය..ඔහු මේවා නැවතත් කියවූයේ දසවන වතාවටයි, කොතරම් වෙහෙස වූවද තමාට මරණකරුවන් අතර ශක්තිමත් සම්බන්ධයක් ගොඩනගාගැනීමට නොහැකි වීම ගැන ඔහුට ඔහු කෙරෙහිම ආවේ පුදුම කෝපයකි. මරණකරුවන් සියලුම දෙනා මරා දමා තිබුනේ කිසිවෙකුත් නොදකින අවස්ථා වලයි. එමෙන්ම තම දෛනික රාඡකාරි සිදුකරන විටයි.හරියට අපරාධකරු නිවැරැදිවම තම ගොදුර ඩැහැගත හැකි තැන දැනසිටියාක් මෙන්විය.
එදිරිමුණි මහතා හිස් කඩදාසි කොළයක් ගෙන තම සාක්ෂි සටහන් කරගන්නට විය..
ඩැනියල් කරූ මහතා (බේරුවල) හවස හාඩ්වෙයාර් එකේ සිට නිවසට එනවිට හිසට පොල්ලකින් පහර දී මරා දමා හෘදය ගලවා ගැනීම.*සාක්ෂි කරුවන් හෝ කිසිදු සාක්ෂියක් නොමැත
ප්‍රියංකර ඡයසුන්දර මහතා (මතුගම) හවස වැඩ නිමවී එන විට පාලු පාරකදී හිසට පොල්ලකින් පහරදී හෘද වස්තුව ගලවා ගැනීම.*සාක්ෂි කරුවන් හෝ කිසිදු සාක්ෂියක් නොමැත
සාගර කස්තුරිආරච්චි මහතා (පානදුර) හවස මුහුදු වෙරළේ සක්මන් කිරීමට ගිය විට හිසට පොල්ලකින් පහර දී හෘද වස්තුව ගලවා ගැනීම *සාක්ෂි කරුවන් හෝ කිසිදු සාක්ෂියක් නොමැත
කරුණාතිලක සූරියආරච්චි මහතා (පයාගල) සවස මෝටර් බයිසිකලයෙන් වැඩ ඇරී නිවසට එන අතරතුර මගදී බයිසිකලය නවතා , ඔහුව ලන්දකට ගෙන ගොස් පොල්ලකින් පහර දී මරාදමා හෘද වස්තුව ගලවාගෙන තිබුනි *සාක්ෂි කරුවන් හෝ කිසිදු සාක්ෂියක් නොමැත.
ඒ ඒ ප්‍රදේශ බාර පොලිසි විසින් මරණ කරුවන් පිළිබඳව සම්පූර්ණ විමර්ශනයක් සිදු කර තිබූ අතර වාර්තා පරික්ෂා කිරීමේදී එදිරිමුණි මහතාට පෙනී ගියේ මේ ඝාතන සියල්ල පෞද්ගලික හේතු හෝ මුදල් කොල්ලකෑමේ අරමුණින් කල ඒවා නොවන බවයි..
හෘද වස්තුව ගලවා ගැනීම හැර , මරණකරුවන් අතර සම්බන්ධයක් හෝ එකම එක සුවිශේෂී කරුණක් , මිනිමරුවා අතින් සුලු අත්වැද්දක් සිදු වී තිබුනා නම්!!! .... එදිරිමුණි මහතාගේ හිස යකාගේ කම්මල මෙන් විය, ඔහු නැවතත් කරුණාතිලකගේ සිද්ධිය දෙස බලද්දී බයිසිකලය ගැන එකවරම හිතට සැකයක් ආවේය , ඔහු වහාම ඇමතුමක් ගත්තේ තම සහයකයා වූ රත්නවීරටයි.
"රත්නවීර ...අර පයාගල කේස් එක ගැන විස්තර ගෙනාව කෙනාට ඉක්මනින් මෙහෙට එන්න කියනව’’
"සර් මට කතා කලාද?"
"ආ නිශ්ශංක , තමුසෙද විස්තර හොයන්න ගියේ?"
“ඔව් සර්’’
“මට දැනගන්න ඕන සිද්ධිය උන තැන තිබුන බයිසිකලය ගැන.. මොනවද නිශ්ශංකට ඒ බයිසිකලේ ගැන හොයාගන්න පුලුවන් උනේ. ඔයා මට ගෙනල්ල දීපු වාර්තාවෙ ඒ ගැන හරි තොරතුරක් නෑ ‘’
“ බජාජ් 125 බයික් එකක්, මරණකාරය හැමදාම එකෙන් තමයි වැඩට යන්නෙ එන්නෙ. මරණය උන දවසෙත් ඔහු ඒකෙන් තමයි වැඩට ගිහින් තිබුනෙ. හවස එනකොට තමයි ඔහුව මරල දාල තියෙන්නෙ. මිනිය හම්බවුන තැනට ආසන්නයේම පාර අයිනෙ බයිසිකලේ නවත්තල තියෙනකොට තමා හම්බවෙලා තියෙන්නෙ සර්’’
"බයිසිකලේ ස්ටෑන්ඩර්ඩ් ගහලද නවත්තල තියෙන්නෙ?"
“ඔව් සර්..’’
"එතකොට බයිසිකලේ නවත්තල තිබුන එක ගැන පයාගල පොලීසිය මොකක්ද නිගමනය කරල තියෙන්නෙ .. ‘’
“සර් ඒ හරිය ගොඩක් පාලු පැත්තක්. බයිසිකලේ බලෙන් නවත්ත ගන්න ඇති කියලයි එයාල හිතන්නෙ”
“එතකොට නිශ්ශංක... මරණය සිද්ධවුන තැන පාරෙ ලී කොටයක් , එහෙම නැත්නම් මොකක්හරි බාදකයක් දාපු සලකුණක් දකින්න ලැබිල තියෙනව ද?"
“නෑ සර් , සර් නිතරම ඔය වගේ ප්‍රශ්න අහන නිසා මම කේස් එක හැඩ්ල් කරපු නිලධාරියවම හම්බවෙලා ඔය ගැන ඇහුව. එයා කියපු හැටියට එතන එහෙම කිසිම දෙයක් තිබිල නෑ ‘’
“එතකොට බයිසිකලේට මොනවහරි හානි එහෙම වෙලා තිබිල තියෙනව ද ‘’
“නෑ සර් එහෙම දෙයක් වෙලා නෑ. මම යනකොටත් පොලිස් රථ ගාලෙ බයිසිකලේ තිබුන. මම පරික්ෂා කරල බැලුව’’
"හ්ම්ම් ඔයාට යන්න පුලුවන්!"
"හොඳයි සර්"
ඔය කියන ආකාරයට බයිසිකල්කරුව බලෙන් නවත්වාගෙන නැති බව තීරණය කිරීමට දක්ෂ අපරාධ පරීක්ෂකයෙකු වූ එදිරිමුණි මහතාට දෙපාරක් සිතීමට අවශ්‍ය නොවීය. බලෙන් බයිසිකලය නවතාගෙන මිනිහෙක් මැරීමට බලාපොරොත්තු අයෙක් හෝ පිරිසක් ඔහු බයිසිකලයේ ස්ටෑන්ඩ් එක ගසන තුරු ඉවසිලිමත් නොවන බව ඔහුගේ පළපුරුදු ඉවට තහවුරු විය. ඔවුන් කලබල වී කරුණාතිලක මහතාව ..බයිසිකලයෙන් ඇද ගන්නට ගියා නම් බයිසිකලය බිම පෙරළි තැලීම් සහ සීරීම් ලකුණු තිබිය යුතු බවද එදිරිමුණි මහතා කල්පනා කලේය. අනිවාර්යයෙන් හඳුනන කිසියම් අයෙකු මොහුව වැඩ ඇරී යන අතරමගදී නවතාගෙන ඇතිබව ඔහුට ඉතාමත් හොඳින් අවබෝධවිය. මරණකරු පාරේ යන විට ඔහුට පෙනෙන්නට සිටිමින් ඔහුගේ අවධානය ලබාගෙන කතාබහක් සඳහා ඔහුව මාර්ගයෙන් ඈතට රැගෙන ගොස් මරා දමා ඇති බව තේරුම් ගැනීමට එදිරිමුණි මහතාගේ පළපුරුදු තීක්ෂණ ඥානයට වැඩි වේලාවක් නොගියේය, මේ මනුස්සයට ඔහොම නං උනේ අනික් අයටත් වෙන්න ඇත්තෙ ඔහොම වෙන්න පුලුවන්, මේ මිනිස්සු ගැන හොඳටම දන්න කෙනෙක් තමයි මේක කරල තියෙන්නෙ, ඒත් මෙයාල හැමෝම දන්න මේ කෙනා කවුද.. එදිරිමුණි මහතා වහාම රත්නවීරව තම කාර්යාල කාමරයට කැඳවීය.
“රත්නවීර , අර මැරණ අයගෙ ගෙවල් වලට ගිහින් ඒ මිනිස්සු ඡීවත්උන දවස්වල පොටෝ ටිකක් එකතු කරගන්නව.ඊට පස්සෙ පොටෝ ටිකත් අරගෙන මැරුන අය හැමෝගෙම ගෙවල් වලට ආපහු යනව,
ගිහින් එයාලට ඔය පිංතූර පෙන්නල ඒවයෙ ඉන්න අයව කලින් දැකල තියෙනව ද අහනව’’
“සර් දැනටම අනික් පොලීසි වලින් ඒ ගැන හොයල ඇති.. ‘’
“ඒකෙන් වැඩක්නෑ රත්නවීර. මට ඕන ඔයා මේ දේ කරනව දකින්න ‘’
"හොඳයි සර්"
ප්‍රශ්නය ගැන කල්පනා කරමින් එදිරිමුණි මහතා දවසම තම කාර්යාලයට වී සිටියේය, හවස වැඩ නිමවීමට මොහොතක පෙර උප පොලිස් පරීක්ෂක රත්නවීර පැමිණියේය.
“තමුසෙ වෙලාවට ආව රත්නවීර. ඉතින් කොහොමද මම බාරදීපු රාඡකාරියෙ ප්‍රතිඵල?"
“වැඩක් නෑ සර් එයාලගෙ පවුල් වල කවුරුවත්ම කාවවත් අඳුර ගත්තෙ නෑ.’’
“ශික්, මම හිතුව මෙතනින් හරි අපිට පොටක් පාද ගන්න පුලුවන් වෙයි කියල , ගන්නව බලන්න තමුසෙ ඒ ගෙවල්වලින් ඉල්ල ගත්ත පොටෝ ටික’’
"මේ තියෙන්නෙ සර්"
“මේ ප්‍රියන්කරගෙ පොටෝ එක කවද ගත්ත එකක්ද කියල තමුසෙ අහගත්තද රත්නවීර..’’
“ඔව් සර් , පැහැදිලිව අඳුරගන්න ඕන නිසා මම ලඟදි ගහපු ෆෝටෝමයි ඉල්ලගත්තෙ. මේක මේ මනුස්සය මැරෙන්න සතියකට කලින් ගහපු එකක් සර්..’’
“ඩ්‍රයිවර්ට කියනව ඉක්මනින් වාහනේ ලෑස්ති කරන්න කියල. අපි ඉක්මනින්ම යන්න ඕන ඩැනියල් කරූගෙ ගෙදරට’’
"ඒත් ඒ මොකටද සර්?"
“මගේ යකා අවුස්සන්නේ නැතුව මං කියන එක කරනවා රත්නවීර ඉක්මනට‘’
...........................................
‘’ගෙදර කවූද ..මිසිස් ඩැනියෙල් අපි පොලිසියෙන් .. දොර අරින්න’’
‘’සර් ආයෙමත් ‘’
‘’සමාවෙන්න මිසිස් ඩැනියෙල් අද දවසෙම ආපහු පාරක් කරදර කරන්න උනාට, එත් ඔබතුමියගෙන් මේ ගැන මටම දැනගෙන තහවුරු කරගන්න ඕන උන නිසාමයි මම ආපහු මේ ආවෙ, මැඩම් කලිනුත් බැලුවට කමක්නෑ , මම කියනවට මැඩම් ආපහු පාරක් මෙන්න මේ පොටෝ ටික අරගෙන හොඳට බලන්න. දැකල පුරුදු මූණක් තියෙනව ද කියල’’
‘’නෑ ඉන්ස්පෙක්ටර් නෑ’’
‘’එහෙනං කමක්නෑ මැඩම්, මම දැන් අනෙක් ගෙවල්වලටත් ගිහින් මේව පෙන්නල බලන්න ඕන, මේ අපේ කට්ටිය මම කියන හැටියටම වැඩ කරනවද කියල කවුද දන්නෙ. ඒ නිසා මමම ගිහින් බලන එකනෙ හොඳ , එදිරිමුණි ඇය දෙස බලා සිනා සෙමින් පැවසීය’’
එය ඇසූ උප පොලිස් පරීක්ෂක රත්නවීරගේ මුහුණ කඡු ලෙල්ලක් මෙන් ඇඹරී යනු එදිරිමුණි මහතා දුටුවේය..
“ඔබතුමිය අපිට දීපු සහයෝගයට ගොඩක් ස්තූතියි ... කෝ පොඩි එක්කෙනා ... මටත් ඉන්නවා ඒ වයසෙම කොල්ලෙක් ‘’
එසේ පවසා වටපිට බලත්ම කාමරයේ සැඟවී සිටි අවුරුදු පහක් පමණ වු කුඩා දරුවා , සැඟවී සිටි තැනින් එළියට පැමිණ මව හාදැවටෙන්නට විය.
"ආ මේ ආවෙ .... කෝ එන්ඩ බලන්ඩ චූටී පුතා ‘’
යැයි පවසා දරුවා ලඟට ගෙන ටික වේලාවක් සුරතල් කරමින් සිට
“ආ පුතාට ලස්සන මාලෙකුත් තියෙන්නේ .... කවුද පුතාට මේ මාලේ ඇරගන දුන්නේ ‘’
“දරුවට අපලයි කියල සුරය දැම්මේ... මහත්තයගේ මළගේ නිසා නිසා කිල්ලට අහුවෙනවට ගලවල තියල ... දැන් තුන්මාසෙත් ඉවර නිසා ආපහු දැම්මා’’
“මගේ පුතාගෙත් වෙළාව බැලුවම කිව්වා එයාට හොඳටම අපලයි කියල. මාත් සෙත්සාන්තියක් කරගන්න හොද තැනක් හොය හොය හිටියේ ‘’
‘’යටදොළ දේවාලේ ගුණතුංග කපු මහත්තය ලඟට යන්න සර්, තක්කෙටම හරියනවා , අපේ මහත්තයත් අවුරුදු ගානක ඉදල එහෙන් තමයි වැඩකරගත්තේ ... මේ සුරයත් හදලා දුන්නේ ඒ ගුරුන්නාන්සෙම තමා’’
‘’කලින් වෙලාව වෙන්කරගන්ඩ ඕනද ..ෆොන් නම්බර් එකක් එහෙම තියනවද ‘’
‘’නෑ නෑ සර් එතන එච්චර ප්‍රසිද්ධ තැනක් නං නෙවෙයි.. නොම්බරය තියනවා මම දෙන්නං ‘’
‘’ බොහොම ස්තුතියි මැඩම් ... අපි ගිහින් එන්නං ‘’
ජිප් රථයට නැගුන එදිරිමුණි මැද කණ්ණාඩිය හරහා පිටු පස සිටින කෝපය සහ කලකිරීම මුසුවූ රත්න වීරගේ මුහුණ දැක සිනාසෙමින්
"මොකද රතන්වීර තමුසෙට මළපැනලා"
‘’නෑ සර් එහෙම එකක්නෑ...’’
‘’නැත්තෙ මොකද ඕයි ... තමුසේ දැන් හිතන්නේ මං අර ගෑණිට වහවැටිලා, ඒ ගෙදරට රිංගලා, ඒ ගෑනි ඉස්සරහ තමුසෙව පාච්චල් කරලා කතා කරා කියලනේ ... මම තමුසේ රාජකාරි හරියට කරනවද බලන්ඩ ආවා කියුවේ .. බැරිවෙලා හරි ඒ මනුස්සයා මේකට සම්බන්දයක් තිබුන නං තොරතුරු වසන්කරන හින්දා ... බලනවා මේ පින්තුරේ’’
එදිරිමුණි ඡායාරූපයක් අතට ගෙන වාහනයේ පිටුපස ආසනයේ සිටි රත්නවීර අතට දුන්නේය..
"මේ අර මම අරගෙන ආව මැරිච්ච ප්‍රියංකරගෙ ෆොටෝ එකනෙ සර්?"
‘’ඔව් ඒක තමා, ආයේ පාරක් හොදට බලනව මිනිහගෙ බෙල්ල දිහා’’
‘’සර් පෙන්නුවමනෙ සර් මමත් ඒක දැක්කෙ. අර ගෙදර පොඩි ළමයගේ ඡාතියෙම සුරයක්නෙ මේ මනුස්සය දාගෙන ඉන්නෙත්’’
‘’ඔය ඡාතියෙ සුර කඩවල්වල ගන්ඩ නෑ. ඕක සුවිශේෂී ක්‍රමයකට කැටයම් කප්පවල හදවපු සුරයක්, මම කලින් ආපු පාර ළමයගේ කරේ තිබුන සුරේ දැක්කා, මේ කේස්වල සමානකමක් තිබුනට සම්බන්දයක් තිබුනේ නැනේ... දැන් අපිට පොටක් පෑදුන මනුස්සයෝ... අපි මෙහෙම්මම යටදොළ ඔය කියන දේවාලයට යන්ඩ ඕන’’
හිතුවාට වඩා සුවිශාල දේවාලයක් වූ එම දේවාලය , පුරාණ රඡ කාලයට අයිති වූවක් බව එහි ගලින් බැඳ තිබූ බිත්ති වලින් පෙනී ගියේය,නමුත් ඔවුන් යන අවස්ථාව වන විට දේවාලය වසා දමා තිබුණි. දේවාල භූමියේ පසෙක වාඩි සිටි වයස අවුරුදු හැටක පමණ පුද්ගලයෙකු දුටු එදිරිමුණි මහතා ඔහුගෙන් ප්‍රශ්න කිහිපයක් ඇසීමට තීරණය කළේය.
"ලොකු උන්නැහේ, කෝ කපු මහත්තය නැද්ද"
"මොකෝ මහත්තයෝ ඔය මහත්තුරු කපු මහත්තය ගැන හොයන්නෙ"
‘’මම මේ ලඟ රාඡකාරි වැඩකට ආව ගමන්, කපුමහත්තයට කියලා සෙත්සාන්ති කරගත්ත කිහිප දෙනෙක්ම මට කියුවා මේ දේවාලේ හාස්කං තියන තැනක් කියලා ... මටත් පොඩි වැඩක් තියනවා කරගන්ඩ ...කපු මහත්තයව හම්බෙලා ඒ ගැන කතා කරගන්ඩ ආවේ’’
‘’අද නං කපු මහත්තය නෑ මහත්තයෝ, අද දවස අවුරුදු ගානකට පස්සෙ එන විශේෂ අමාවක දවසක්ලු, ඒ නිසා කපු මහත්තය විශේෂ පූඡාවක් තියන්න උදේ පාන්දරම රත්නපුරේ ගියා එන්න දවස් තුනක්වත් යයි කියල තමා කිව්වෙ, මං තමයි දේවාලේ බලාගන්නේ’’
"එතකොට කපු මහත්තයගේ ගේ තියෙන්නේ කොහෙද , මට වෙන දවසක ගෙදරට ගිහින් හරි හම්බෙන්ඩ බැරියෑ’’
‘’දැන්නං ගෙදරත් කවුරුත් නෑ ... කපු මහත්තය තනියමනේ ඉන්නේ .... ඔය මහත්තයල ආව ප්‍රධාන පාරන් මතුගම පැත්තට යනකොට හැරෙන්න හම්බවෙන පළවෙනි පාරෙ වම් පැත්තේ තුන්වෙනි ගේ’’
‘’එහෙනං අපි ගිහින් එන්නං ලොකු උන්නැහේ’’
පිරිස දේවාල භූමියෙන් එන්නට පිටත් වූ නමුත් එදිරිමුණි මහතාගේ සිත දීර්ඝ කල්පනාවක පැටලී තිබුණි..
‘’සර් අපි දැන් කොහේද යන්නේ’’
‘’කපුවගේ ගේ පැත්තට හරවලා වාහනේ අයින් කරල නවත්තනවා’’
යැයි පවසා ජංගම දුරකථනය ගෙන කිසිවෙකු හෝ ඇමතු එදිරිමුණි
‘’මචං .. ශාමන්ත මම එදිරී ... උඹට කොහොමද .. මට උදව්වක් ඕන, පර්මිශන් ඇරගන්න වෙලාවක් නෑ රේඩ් එකක ඉන්නේ, පුලුවන් තරං ඉක්මනට මම කියන මේ නම්බර් එකේ ලෝකේෂන් ඩීටේල් මට දාහං, හෙඩ් ඔෆිස් හරහා රික්වෙස්ට් එකක් මම හෙට එවන්නං ..කම්පණි එකට.... රයිට් ඕකේ ෂුවර් මචං ෂුවර්... ඒ විනාඩි පහ මම මෙතනම ඉන්නං’’
යැයි පවසා විනාඩි කිහිපයක් ජංගම දුරකතනය දෙසම බලා සිටි එදිරිමුණි
‘’රත්නවීර ... කපුවා කොහේවත් ගිහින් නෑ ... අද උදේ පාන්දරම ගෙදර තියන හරියෙදි ෆෝන් එක වැඩකරලා තියනවා, ඉක්මනට ඒ ගෙදරට යමු’’
කපු මහතාගේ නිවස වෙත ගිය නිළධාරීන් ඇමතු එදිරිමුණි
‘’ වටේ ගාඩ් කරනවා පැනල යන්ඩ දෙන්ඩ එපා , කඩනවා පිටිපස්සේ දොර ‘’
‘’සර් සෝදිසි වරෙන්තුවක් ‘’
‘’ මගෙන් කුණු හරප අහගන්ඩ එපා ඕයි ... කඩනවා දොර ... එකවගේ සුර .. මිනිස්සුන්ගේ පපු පළලා හදවත් ඇරගන ... මේක සීරියස් කේස් එකක්’’
‘’මෙතන ඇති දෙයක් නෑ සර්, අපරාදේ අපි ඇතුලට ආවේ, පැන්ෂන් එකටත් කෙලවෙයි සර්’’
‘’ මගුලක් කියවන්නේ නැතුව හොදට හොයනවා ඕයි’’
සර් මෙහෙට එන්න මේ ෆිඡ් එකේ ඇතුලෙ ලේ , රතන්වීර කෑ ගැසීය..
‘’පේන හැටියට මේව මිනිස් ලේ පැල්ලම් ... රත්නවීර..මේ කපුවා තමයි අර මිනිස්සු පස් දෙනාව මරල තියෙන්නෙ .. ගන්නව ඡීප් එක ඉක්මනින්ම යමු දේවාලෙට’’
පිරිස දේවාල භූමියට යන විටත් වයසක මිනිසා බුලත් විටක් කමින් දේවාල භූමියට වී සිටියේය.. ඔහුට කතා කිරීමටවත් අවසරක් ලබා නොදුන් එදිරිමුණි මහතා ඔහුගේ ගෙලින් අල්ලා තර්ඡනාත්මක ඔහු ඇමතීය
‘’කෝ කපුවා’’
‘’මම සර්ලට කලිනුත් කිව්වෙ රත්නපුරේ ගියා’’
‘’මැරුම් කන්ඩ එපා මිනිහෝ, ඔක්කොම එළිදරව් වෙලා තියෙන්නෙ. තමුසෙගෙ කපුවා මිනීමරුවෙක්..’’
‘’මිනීමරුවෙක්’’
ඔහු විසල් දෑසෙන් යුක්තව ඇසීය..
‘’ඔව් මිනීමරුවෙක්.මිනිහ තමයි අර කලුතර දිස්ත්‍රික්කයම කළඹපු මිනීමැරුම් ටික කරල තියෙන්නෙ තමුසෙත් දන්න දේවල් දැන්ම කිව්වෙ නැත්නම් , තමුසෙටත් කපුව එක්කම පෝරකේට යන්න තමයි වෙන්නෙ, බලනව මේ පිංතූර ටික තමුසෙ දැකල තියෙන අය ඉන්නවද කියල, මෙයාලව තමයි ඒ මරල දාල තිබුනෙ’’
‘’මොනවා..කරූ මහත්තය, සාගර මහත්තය, මේ අනිත් අය හැමෝමත් දේවාලෙට ආවගිය මහත්තුරුනෙ..අනේ බුදු මහත්තයෝ මම මේ කිසිදෙයක් දැනන් උන්නේ නෑ , කපු මහත්තයා දේවාලෙ ඇතුලෙමයි ඉන්නෙ , එයා කිව්ව අද දවසම විශේෂ පූඡාවක් කරනවා ඒක ඉවරවෙනකං කාටවත් එයා ඉන්න තැන කියන්න එපා, රත්නපුරේ ගියා කියල එන අයව හරවල යවන්න කියල’’
‘’රත්නවීර බලා ඉදල බෑ කඩමු දොර’’
‘’ ලොකු උන්නැහැ තමුසේ කොහේවත් ගිහින් වැඩ වරද්දගන්නැ මෙතනම ඉදගන ඉන්ඩ ඕන’’
ඉතාමත් අපහසුවෙන් දේවාලයේ දොරේ අගුල කඩා දැමූ පොලිස් නිලධාරීන්ට දේවාලයේ කොහෙන්වත් කපුවා සොයා ගැනීමට නොහැකි විය, නමුත් විමසිලි සහගතව සොයා බැලීමේදී , දේවාලයේ ප්‍රධාන දේව රූපයට පිටුපසින් පොළව යටට යම් උමං මාර්ගයක් විවෘත වී ඇති බව ඔවුන්ට දැක ගැනීමට හැකි විය. ගලෙන් බැඳ තිබූ මෙම උමං මාර්ගය දේවාලය තරමටම පැරණි එකක් විය..
‘’රත්නවීර ලඟම පොලීසියට කතා කරල වහාම උදව් ඉල්ලනව.. හරි සර් මම මැසේඡ් එකක් දැම්මා, එයාල එන්න තව පැය බාගයක් විතර යයි..’’
‘’අපිට එච්චර වෙලා බලන්න ඉන්න බෑ. කවුද දන්නෙ මෙතන මොනව වෙනවද කියල..අපි මේ උමගට ගිහින් බලන්න ඕන, බණ්ඩාර තමුසෙත් එනවා’’
පොලිස් පරීක්ෂක එදිරිමුණි පැවසීය.
පොළව මතුපිටින් ආරම්භ වූ ගුහාව කෙමෙන් කෙමෙන් පොළව අභ්‍යන්තරය කරා දිවෙන බව මේ වන විට පොලිස් පරීක්ෂකතුමා හට අවධාරණය වී තිබුණි..
‘’මේක අපි හිතුවට වඩා ලොකු ගුහාවක්නෙ සර්.. කොච්චර ගියත් කෙළවරක් නෑ වගේ..මිනිමරු ගුණතුංගය උනත් මෙතන හැංගෙයි කියල මට නං හිතෙන්නෑ සර්’’
‘’ගුණතුංගය හැංගෙන තැනයි, හැංගෙන්නැති තැනයි දැනගන්න තමුසෙ ගුණතුංගගෙ තාත්තද බණ්ඩර කටපියාගෙන එනවා ‘’
උමග තුළ විනාඩි පහළොවක පමණ ගමනකින් පසු ඔවුන් බලාපොරොත්තු වූ ස්ථානයට පැමිණි බව ඔවුන් හට පැහැදිලි වූයේ , උමග කෙළවර වූ විශාල ශාලාවක යම් විශාල ආලෝකයක් දක්නට ලැබීමෙණි..හිමින් සීරුවේ ඒ දෙස බැලූ නිළධාරීන් හට දැකගත හැකි වූයේ ගුහාව තුළ වූ පිළිරුවක් වටා මනුෂ්‍ය හදවතක් තබාගෙන, ඒ පිළිමයට පහන් පත්තු කර වන්දනා කරමින් යම් යාතිකාවක නිරතවෙන ගුණතුංග කපුවායි.. නිළධාරීන් බලා සිටියදීම යාතිකාව අවසන් කල ගුණතුංග කපුවා වේවැළක් ගෙන වේගයෙන් ඒ මේ අත හඩ නැගෙන පරිදි වනන්නට විය........ඒත් සමගම පුරාණ ප්‍රභූ වරයෙකු මෙන් සැරසුන, ආරෝහ පරිණාහ දේහයකින් යුතු , කඩවසම් තරුණයෙක් දේවාලයේ අඳුරු කොනක සිට පැමිණියේය..ඔහුගේ දෑත දෙපය විශාල යකඩ දම්වැලකින් විලංගු දා තිබුණි. ඔහුට ඇවිදීමට හැකි වූයේ දම්වැලේ දිගට පමණි.
‘’කාපිය මේකත් කාපිය’’
යැයි අණකරමින් ගුණතුංග කපුවා වේවැළෙන් තරුණයාට පහර දෙන්නට විය, තරුණයා මිනිස් හෘදය ගෙන තම මුවට ලංකරන විට, තවත් බලා සිටිය නොහැකි වූ එදිරිමුණි මහතා තම රාඡකාරි පිස්තෝලය ගෙන ඉදිරියට පැමිණියේය..
‘’නවත්තපං ඔය පාහර වැඩේ’’
තමාගේ කෑ ගැසීමත් සමඟ බියපත් වන කපුවා වේවැළ බිම දමා යටත් වේයැයි එදිරිමුණි මහතා සිතුවත් සිදුවූයේ අනෙකකි..
බලවත්ව කිපුනු මුහුණකින් යුත් කපුවා එදිරිමුණි මහතාට පහරදීමට තැත් කලේය..
ඩොං...
වෙඩි හඬින් මුලු ගුහාවම දෙදරුම් කෑවේය, එදිරිමුණි මහතාගේ පිටුපසින් සිටි රත්නවීර , එදිරිමුණි මහතාට පහර දීමට උත්සාහ කල කපු මහතාට වෙඩි තබා තිබුනි, බිම වැටුණු කපු මහතා පෙරළෙමින් කෙඳිරිගාමින්, කතා කරන්නට විය..
‘’ඕකට මම කැවුතු තුනක් කැව්වා ඔය අන්තිම කැවුත්තත් ඌට කන්න දියව් , නැත්නම් මගෙ මහන්සිය වතුරේ යනුවෙන් පවසමින් සදහටම දෑස් පියා ගත්තේය’’
කපුවාගේ ඡීවිතය බේරා ගැනීමට ඔවුන්ට කළ හැකි දෙයක් නොමැති බව තේරුම් ගත් එදිරිමුණි තම දෑස දම්වැලින් බැඳි තරුණයා දෙසට යොමු කලේය... පුරාණ ප්‍රභූ වරයෙකු මෙන් ඇඳුම හැර වෙනත් විශේෂත්වයක් නැති අහිංසක පෙනුමක් සහිත ඔහු කම්පනයට පත්ව සිටිනවා වැනි පෙනුමක් දිස්විය.
‘’තමුන් කවුද, කොහොමද මූට අහුවුනේ, ගම කොහෙද’’
එදිරිමුණි මහතා තරුණයාගෙන් විමසුවේ ඔහුව දම්වැල් වලින් මුදාගෙන දේවාලයෙන් පිටතට රැගෙන ඒන අතරතුරය.
වික්ශිප්ත බවක් පෙන්වූ තරුණයා , කිසිවක් නොපවසමින් එදිරිමුණි දෙස ඔහේ බලා සිටියේය
‘’සර් සර් , රත්නවීර මහත්තය සර්ව ඉක්මනට පහලට එක්කං එන්න කියුවා’’
උමග තුල රැදී උන් බණ්ඩාර දේවාලයෙන් පිටතට පැමීන රත්නවීර නැවතත් තමන්ට උමග තුලට පැමිනෙනමෙන් යැයි ඉල්ලා සිටිනවා යැයි කියන්නේ මන්දැයි සිතමින් , ඒ වනවිටත් පොලිස් අණට කීකරුව රැදී උන් මහලු මිනිසා අසලින්ම තරුණයා බිම හිදුවා
‘’ ලොකු උන්නැහැ මෙයාව හොදට බලාගන්නවා ‘’
යැයි පවසා බණ්ඩාරත් සමග නැවතත් උමග තුලට පිවිසුනේය
‘’සර් මේ බලන්ඩ’’
රත්නවීර තම අත තිබූ සාක්කු විදුලි පහන කපුවා විසින් පුඡා පැවැත්වූ පිළිමයට එල්ල කලේය, එම පිළිමයේ නෙළා තිබූ ඇඳුමේ සිට මුහුණේ හැඩය පවා සර්ව සම්පූර්ණයෙන්ම .. ඔවුන් විසින් බේරාගන පිටතට රැගෙන ගිය තරුණයාට සමාන විය, එම පිළිමට කෙලින් අනිත් පස තිබෙන පිළිමයේ බියකරු මුහුණක් සහ විශාල නිය පිරුණු අත්පාද සමඟ සතෙක් මෙන් පෙනෙන පිළිමයේ ඇඳුමද අනෙක් පිළිමයේ සහ තරුණයාගේ ඇඳුමට සමාන විය.
‘’ ඉක්මන් කරනවා ... යමු එලියට’’
රත්නවීර සහ බන්ඩාරත් කැටුව එදිරිමුණි දේවාලයේ මිදුලට දිව එනවිට
දේවාලය බලාගන්නා මහලු මිනිසාගේ මළ සිරුර වැලි පොලව මත වැතිර තිබුණි.. ඔහුගේ හදවත ගලවා කමින් සිටියේ අර්ධ මනුෂ්‍ය ස්වරූපයෙන් යුත් සත්වයෙකි.. ඒ සත්වයාගේ ශරීරය ආවරණය වී තිබුනේ පොලිස් නිළධාරීන් විසින් මීට සුලු වේලාවකට පෙර කපු මහතාගේ ග්‍රහණයෙන් බේරා ගත් තරුණයාගේ ඇඳුම් වලිනි. මහ හඬින් හූ හඩ තබමින් එදිරිමුණි මහතා සහ රත්නවීර මහතා දෙස බැලූ සත්වයා එක්වරම අතුරුදන් වී ගියේය..
‘’සර් සර් දැක්ක, රත්නවීර දාඩිය පිස දමමින් ඇසීය..’’
‘’ඔව් මම දැක්ක රත්නවීර’’
"ඒ මොකෙක්ද සර් ඒ"
‘’මම දන්නෑ මනුස්සයෝ’’
‘’අපි කොහොමද සර් මේක රිපෝට් කරන්නේ, මේ මනුස්සයගෙ මරණෙ ගැන අපි කොහොමද සර් කියන්නෙ දැන්, අපි ලොකු අමාරුවක වැටුනෙ, දැන් අපේ කට්ටිය මේ ලගටම ඇවිත් ඇති’’
‘’නෑ රත්නවීර, අපි මේක ගැන කාටවත් කියන්නෑ , බණ්ඩාර තමුසෙත් අහගන නේද ඉන්නේ’’
ඒ වන විටත් අතිශයින් බියට පත්ව බිම හිදගන සිටි බණ්ඩාර ඇමතු එදිරිමුණි
"මේ මනුස්සයව මැරුවෙත් කපුවම තමයි"
සහයක පිරිස් එන තෙක් බලාසිට , දේවාල මුරකරුවාගෙ මරණයද කපු මහතාගේ ගිණුමට බැර කල එදිරිමුණි ඉතාමත් සාර්ථකව තම රාඡකාරිය ඉටු කරමින් අපරාධකරුවා පරාඡය කොට තම ප්‍රධානීන්ගේ නොමද පැසසුමට භාඡනය වී කලක් ගෙවී ගියද එදිරිමුණි ගේ හිතට සැනසීම නොලැබුනේ මුහුණ දුන් සිද්ධියේ අත්භූතකම නිසාය.
තමන්ගේ පාසැල් මිතුරෙකු වන ප්‍රසිද්ධ පුරාවිද්‍යාඥකු වන අබේසුමනට මුහුණ දුන්න සත්‍ය සිද්ධිය නොපවසා යටදොළ දේවාලය පිලිබදව පුරාවිද්‍යා විමර්ශනයක් කරන මෙන් ඉල්ලා සිටියේය , එම දේවාලය සහ කිසිවෙක් දැන නොසිටි උමග තුල තිබුන දේවාලය පිලිබදව කිසිදු පර්යේෂණයක් කලින් සිදුකර නොතිබුන නිසාම , පහසුවෙන්ම අවසර ලබාගන මාස කිහිපයක් ඒ වෙනුවෙන් වෙහෙසුන අබේසුමන දිනක් එදිරිමුණි හමු වීමට පැමිණියේය.
‘’ගොඩක් ස්තූතියි... එදිරි .... මට මේ හෝඩුවාව දුන්නට, මීට කලින් මේ ගැන විමර්ශනයක් කරල නැත්තෙ ඇයි කියල මට හිතාගන්න බෑ. එතන ඒ තරමටම වටිනා අවුරුදු දහස් ගණනක ඉතිහාසයක් තියෙන තැනක්’’
"ඉතින් අබේ මොනවද හොයාගන්න ලැබුනේ’’
‘’මම කලිනුත් කිව්ව වගේ මේක අවුරුදු දහස් ගානක ඉතිහාසයක් තියෙන තැනක්. මේක හදපු කෙනෙක්වත් , හදපු කාලයක් ගැනවත් තාම මට හරියටම නිගමනයකට එන්න බැරිවුනා. ඒකට කාබන් පරීක්ෂණයක් කරන්න වෙයි..’’
‘’අර උමග යට තියන පිළිම ගැන මොකද හිතෙන්නේ ‘’
‘’ඒ පිළිමයත් දේවාලය හදපු කාලෙම හදපු එකක්. මම ඒ ප්‍රදේශය පුරාම කරපු විමර්ශන වලින් මට ගැමියන්ගෙන් මෙන්න මෙහෙම කතාවක් දැනගන්න ලැබුනා..’’
ඔය පොළව යට තියන දේවාලෙ හදලා තියෙන්නේ "බජිරා" කියල ප්‍රාදේශිය දෙවි කෙනෙක් වෙනුවෙන්!!!
බජිර කියන්නෙ ඒ ප්‍රදේශයේ ඈත අතීතයේ හිටපු ප්‍රාදේශීය නායකයෙක්ගෙ පුතෙක්. මිනිහ ඒ කාලෙ ඒ පැත්තෙ වීරයෙක් වගේ හිටපු කෙනෙක්. මිනිහ තරුණ කාලෙදිම තමන්ගේ තාත්තට අයිති ප්‍රදේශයක් හතුරන්ගෙන් ආරක්ෂාකරගන්න කරපු සටනකදි මියගිහිල්ලා, ඊට පස්සෙ තමයි දේවත්වයට පත්වෙලා තියෙන්නෙ ,
වසර සීයකට වරක් එන අමාවක රැයක එ් දෙවියා යක්ෂයෙක් බවට පත්වෙලා ඒ ප්‍රදේශයේම ඉන්න මිනිස්සු මරලා දානවා කියල ප්‍රදේශයේ පැරැන්නන්ගේ විශ්වාසයක් තියනවා , ඒකට හේතුව මිනිහ මරණයට පත්වෙන්නෙ අමාවක දවසක කාසි වලට තමන්ගෙම ගමේ මිනිස්සු කරපු පාවා දීමක් නිසාය කියලයි කියන්නේ.
මේකට පිළියමක් විදියට ඒ දේවාලෙ පරණ කපු මහත්තුරු අවුරුදු ගානකින් එන විශේෂ අමාවක දවසකට මේ කියන අර්ධ දෙවියව මන්තර වලින් අල්ලල බැඳල හිර කරනවලු, ඊට පස්සෙ ඔවුන් තෝරාගත්ත බැතිමත්තු හතර දෙනෙක්ගෙ හදවත් ඒ අර්ධ දෙවියාට කන්න දීල ඔහුගේ යක්ෂ ස්වරූපය සන්සුන් කරල ඊට පස්සෙ දවසෙ උදේට මුදාහරිනව කියලයි කියන්නෙ....
‘’මේ ගුණතුංග කියන කපුවත් මට හිතෙන හැටියට ඔය කියන පරම්පරාවෙ එකෙක්. මිනිහත් ඔය දේව පූජා කරන්ඩයි උත්සාහ කරන්ඩ ඇත්තේ , මිත්‍යා විශ්වාස පස්සෙ යන මෝඩ මිනිස්සු මේ සමාඡයටම පිළිලයක් , දරුපවුල් හතරකට පියා අහිමි උන එක විතරයි... නැද්ද එදිරී’’
තම මිතුරාට පෙනෙන ලෙස සැහැල්ලු සිනහමුසු මුහුණක් මවාගත් එදිරිමුණි
"" ඔව් බහුබූත පස්සෙ යන මෝඩයෝ ""
යනුවෙන් පැවසීය.
