පරාජිත බව....

කාලය මැදින් ඡීවිතය ඡයගන්නා ඔබ.....

මුලු සමාඡයටම මෙහෙවරක් කරන්නා වූ ඔබ.....

දිවියේ අරුත වටහා දෙන්නා වූ ඔබ....සියල්ලම බලා සිටි මා....

අවසානයේදී ඔබ හා මම අතර පවතින වෙනස මම සොයාගතිමි....

ඔබ ඡීවයේ පැවැත්ම සුරකින අතර , මම ඔබගේ පැවැත්ම විනාශ කරමින් යන්නෙමි...

මට ඇති ශෝකය නම්,, මා සත්‍ය දැනගත්තද ඔබව රැකගැනීමට මා අපොහොසත් වීමයි.....

අද පොඩි වැඩකට ලී මෝල පැත්තට යැවුන,, කපල තිබ්බ කොස් ගස්වල මහත දැක්කාම මට සැබෑවටම දැණුන දේ මම කෙටුවෙ..